از تهاجم تا تفریح حقانی به پنجشیر؛ دره دردهایش را بازخوانی می‌کند!

نویسنده: مولوی حبیب الله مهاجر

خداوند متعال اجازه داد، مظلوم صدای خود را بلند نماید تا از چنگال ظالمان رهایی یابد، فرمود:

( لَّا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا ) النساء (148)
ترجمه: خداوند دوست ندارد( که افراد بشر پرده دری کنند و عیوب هم‌دیگر را فاش سازند و) زبان به بدگویی گشایند، مگر آن‌کسی که مورد ستم قرار گرفته باشد ( شخصی که حق دارد از ستمگر شکایت کند و بدیهای او را بیان دارد و بر او نفرین نماید) و خداوند (شنوای صدای مظلوم و ) آگاه ( از کار ظالم ) است.

آقای حقانی!
به سرزمینی سفر کردید که مردم‌اش برای اسلام، آزادی، شرافت و عدالت اجتماعی مبارزه کردند، از جان و مال خود مایه گذاشتند و از هیچ نوع قربانی در برابر متجاوزین دریغ نکردند؛ مردمی که در قاموس انسانی و مسلمانی صفات شمرده شده‌ی؛ حیاء، مروت، مردانگی، شجاعت، غیرت، ناموس داری، مردم داری و هموطنی، هم‌دینی و همسنگری دارند. به سرزمینی تفریح رفتید که انسان‌های بانجابت و با دیانت آن را بحیث مرزهای مقدس و حیثیتی حفظ می کردند و در هیچ شرایط از آن بی‌باکانه نمی گذشتند. شما باتمام وقاحت و دیده درآیی، تمام ارزش‌های معنوی و اخلاقی را با ملاهبت خان زیر پا گذاشتید و با آمریکای که قاتل برادران و فرزندان‌تان بود صلح و پیمان دوستی بستید، اما هیچ نزاکت و موازینی را در حق مردم مسلمان و بی‌گناه پنجشیر رعایت نکردید.

حالا به کدام دستاویز نزد مردم مستمند و در اسارت کشیده رفتید و ادای احترام می کنید!؟ یعنی شما از مردم پنجشیر بیشتر از این چه می خواهید؟ ۲۹ سال تمام است که تحریک طالبان در مخالفت باتمام موازین شرعی علیه ملت مسلمان در جنگ و کشتار مصروف هستند.
بعد از معاهده دوحه شما به تعبیر خودتان، به فتح مبین و دوره تسلیمی از آمریکا به قدرت رسیدید. تمام منابع مالی، نظامی و استخباراتی خارجی به شما تعلق گرفت. دستگاه توطئه چهره عوض کرد و تمام اسبابی که جهاد و جنگ شما را تغذیه فکری می کرد و جهاد شما را علیه جمهوریت فرض می‌ساخت و کاروان های انتحاری را رهسپار جنت می نمودید و این حلقه خبیثه وشیطانی آن‌روز به گردن شما حلقه مبارک و فتح مبین گردید؛ البته با این تفاوت که ورود دالرهای ماهوار به هفته وار مبدل شد و در گذشته از مصرف پول نظارت می شد. برای شما که غیر مسئوول و مرفوع القلم هستید و دولت جمهوری که از نظر شما بخاطر معاهدات با آمریکا مرتد و کافر و جهاد بر علیه آن فرض شده بود، شما نه‌تنها به گرفتن دالر و معامله موالات باکفار مرتد و کافر نشدید، بلکه هر روز کرامت تان شکوفه می کشد و خواب های پیامبرانه هم می بینید! این انگیزه در روح و فکر ملیشه های نیابتی- قومی چنان توفنده بود که حدود و موازین شریعت را یکسره نادیده گرفتید و برایتان حلال و حرام معنی نداشت و خون های معصوم، اموال و آبروی مسلمانان برای شما محترم شمرده نمی‌شد.
احساس می کردید اسلام و امت، شب و روز در چنگ شما طلوع و غروب می کند. چنان بالای مردم پنجشیر خشمگین بودید که برای هر عاقل و مسلمان حیرت آفرین بود. انگار یکی از ایالات متحده آمریکا به نام پنجشیر باید فتح شود. آنگاه شما همه یاغی ها و باغی های تروریست و تکفیری عالم را همراه با ملیشه های ۳۴ ولایت به وادی پنجشیر توجیه کردید و حمله ور شدید و در این هجوم سبوعانه شما نه حکم خداوند متعال را رعایت کردید و نه سنت پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) را،  نه پاس کلمه اسلام در میان بود و نه پاس مسلمان و مجاهد بودن و نه هم وطنی و نه احکام شریعت الهی؛ یعنی تمام موازین شرعی و اخلاقی را یکسره زیر پا گذاشتید و با پنجشیر تاختید. با انواع کشتارها فجیع و مهارت‌های که در آدمکشی داشتید بر مردم عزیز ما دریغ نکردید. وادی امن پنجشیر را با خون مردمانش رنگین و هوا و فضای آن را در سوگ و سکوت طولانی فرو بردید. هر آنی که سربازان شما خواستند، سبوعانه بر جان، مال و آبروی مردم مسلمان حمله ور شدند و چنگیز گونه مردم پنجشیر را زیر سم لشکریان تان پامال نمودید و برای قربتا الی الله تکفیر و سلاخی نمودید. دوسال است مردم حق استفاده از زمین و باغ و مکتب خود را ندارند و بدتر از این زیر ظلم و استبداد کشته می‌شوند و زندان میروند و به بهانه های مختلف تاراج می‌شوند. از جمله؛ گرفتن سلاح از مردم که مال و ملک شخصی ایشان است، برای شما مجاهدین راه اسلام و شریعت غرای محمدی به مثابه گاو شیری می باشد. اکنون شما۷۰۰ پوسته نظامی را به محاذ و اطراف هر قریه برای وحشت و تهدید و تخویف مستقر نمودید. این کارنامه شما در آشکار نمودن دیانت و چهره اصلی تان کمک می کند و نشان می‌دهد که شما به نام اسلام و شریعت در حق دین اسلام و حقوق مردم چه برنامه‌های عجیب و غریب در سر دارید. همه می‌دانند اسلام برای شما ابزار بیش نیست و مقصد شما تحکیم و سیطره قدرت قومی است. ولو که این سیطره به هر قیمت که تمام شود، فرق نمی‌کند که به قیمت جان باشد و یا به باختن ایمان  و آخرت، آنجا که پای قومیت در میان باشد، العیاذ بالله؛ برایتان اسلام و شریعت پشیزی هم نزدتان ارزش ندارد. نه اهل قبله را می شناسید و نه هموطن را.
بدون تردید تحمیل این نوع مظالم و شرارت در حق یک ملت مسلمان، مجاهد، فقیر و مستمند، در حقیقت نشان دهنده عقیده مریض، گمراه و منحرف شما را  از اسلام آشکار می سازد و نشان می‌دهد که شما مسلح با عقاید خوارج و تکفیری هستید. ستمگری و تعصب قومی شما مصداق این امر است.

 شما بیشتر از مظاهر جاهلیت قبل از اسلام قبائل عرب و بنی قریظه یهود میراث بردید.
شماها علماء، مجاهدین و مردم پنجشیر را از راه ظلم، بغاوت و سلطه‌گری به اسارت گرفتید و حال چه را می خواهید نشان دهید؟ در حالی‌که مردم و حتی پیش مرگه‌های شما به ماهیت شما پی بردند و معنی احترام و اکرام شما را می دانند. من نمی‌دانم فرق شما در کشتار با امیر عبدالرحمن خان و نادرخان غدار چیست.

 نادر غدار که امیرالمومنین وارداتی کمپنی هند شرقی و  بریتانیای کبیر بود و به نام هجوم منگلی؛ خصوصا مردم شمالی را به جرم مسلمان بودن و آزادی خواه بودن کشتند و اموال‌شان را تاراج و غارت نمودند و در دور اول سلطه‌تان، شما بدتر از دور منگلی‌ها در شمال و شمالی مرتکب جنایات هولناک انسانی و بشری شدید و این دور مرتکب چه جنایت نبود که نشدید. در بیان حقایق تاریخی وجدان، قلم، زبان و چیدن کلمات اظهار ناتوانی می‌کند. باید گفت که؛ کوه، دشت، دریا و صحرای آن دیار از شما اظهار نفرت دارند و شما با خون ملت مسلمان خود را تغذیه می‌کنید و آرامش تان را در کشتن و بستن مردم مسلمان می‌بینید. چه شد اسلام رحمت و مهربانی؟، کجا است اسلام آزادی؟ کجاست اسلام کرامت وعدالت و اسلام برادری و مصونیت خون، مال و آبروی مردم مسلمان!؟
رفتن شما نزد علماء ربانی و مردم باعزت پنجشیر، جز تداعی دوباره‌ی درد و رنج و ترسیم گورهای دسته جمعی، پیکرهای بی‌قبر و بی کفن و یاد آوری شکنجه و سلاخی و تیر باران جوانان و فرزندان این دره در پیش چشم این مردم است؟ این کارنامه جنایت شما در سنگ سنگ پنجشیر نوشته شده و بر دل‌ها حک شده و برجبین تاریخ شبیه لکه سیاه و داغ ننگ باقی است.
باطن نگاه شما به پنجشیر ‌و پنجشیری دشمنی، کشتن، شکنجه بستن است.  شما در فربه ساختن تبار خود و تضعیف دیگران از سیاست فرعونی، قارونی و هامانی نسخه برداری کردید، شما از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و آموزه‌های دینی پیروی نکردید، بلکه از ابوجهل تبعیت کردید و مثل جرقه‌ی صهیونیسم وارد پنجشیر شدید و اگر شما (گروه طالبان ملیشه اجاره‌ای و خوارج تکفیری، مجرمان آدمکش و قوم پرست) به پرده کعبه هم آویزان باشید، باز هم مردم نمی پذیرند و بر شما اعتماد نمی‌کنند؛ چون مردم این سرزمین باظلم و ظالم ساز‌گاری ندارند.
مردم پنجشیر اکنون این فصل خزان را دارند با زمستان دشوار سپری می‌کنند و صبح آزادی و پیروزی حتمی است ان شاءالله. ملت‌های آزاده می‌دانند  که چگونه از دشوار گذرها عبور نمایند و خدای متعال از ایشان حمایت و دست‌گیری می‌کند؛ همان‌طور‌که در برابر ارتش سرخ و توطئه غرب و تروریزم بر آن‌ها پیروزی نصیب کرد، این دَور بهار صبح دیگر دارد و آزاد زیستن و باعزت بودن همیشه هزینه سنگین داشته است و باور داریم ذات ذوالجلال، مقتدر و منتقم چرخ را به کام بندگان صالح خود می چرخاند و گلیم ظلم مطابق خاصیت‌اش از ریشه کشیده و نابود می گردد. تاریخ ستمگران حکایت از این حقیقت دارد.
قال الله تبارک و تعالی:

(… وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ) شعراء:  ٢٢٧.

ترجمه: (و کسانی که ستم می‌کنند خواهند دانست که بازگشت‌شان به کجا و سرنوشت‌شان چگونه است!!‏)

وما ذالک علی الله بعزیز!

دیدگاه‌ خود را بنویسید

پیمایش به بالا